بسم رب الزهرا
اِلهی اِنٌَ مَنِ انْتَهَجَ بِکَ لَمُسْتَنیرَُ وَ اِنٌَ مَنِ اعْتَصَمَ لَمُسْتَجیرَُ ، وَ قَدْ لَذْتُ بَکَ یا اِلهی
خدایا ! راه تو روشن است و هر که به تو پناه آورد ، در پناه است و منِ روسیاه ، به تو پناه آورده ام ای پناهِ بی پناهان
مبادا مرا از درگاه خودت ناامید سازی و از مهربانی ات بی نصیبم گردانی که نامهربانی از تو دور است
خدای من ! تو را به خودت قسم ، که مرا به مقام اطاعتت برسان ، اطاعتی که سزاوار توست و بندگان صالحت همانگونه تو را اطاعت می کنند
و به من رضایتمندی خودت را عطا کن ، که بی رضایت تو بهشت هم برایم جهنم است
معبودا ! من بنده ای گناهکار و ضعیفم که تو مالکم هستی ، مبادا از این بنده ی ناچیز روی برگردانی و بر من پشت کنی
اِلهی هَبْ لی کَمالَ الْانْقِطاعِِ اِلَیک
مهربانم ! وجود مرا از همه چیز و همه کس جدا کن و به خودت پیوند بزن و دیده ی دلم را به نور وجود خودت روشن کن تا به سرچشمه ی عظمت تو راه پیدا کند
تنها پناه این بی پناه ! مرا جزو کسانی قرار ده که وقتی صدایشان می کنی و اجابتت می کنند، به او توجه خاصی داری
بارالها ! نومیدی از خودت را بر من چیره مساز و مگذار که دستم از درگاه تو کوتاه شود
از تو می خواهم که من هم جزو کسانی باشم که مدام ذکر تو را زیر لب دارند و هرگز در مقابل تو عهدشکنی نمی کنند
گرچه تا کنون هزاران بار عهد بستم و هزاران بار عهد شکستم
دستی که اینگونه به درگاهت بلند شده را بگیر و دست خدایی ات را بکش بر سر دل
یا ذَلْجَلالِ وَالْاکرام
بسم رب الزهرا
|
کبوتر دلم هوای آسمان حرم کرده... مدتی است که کنج قفس چشم به راه دعوتت هستم . منی که جلد مهربانی های توام چگونه می توانم در هوایی جز هوای حرمت پر و بال باز کنم... چگونه می توانم آب و دانه خور حریمی جز حریم تو باشم . ببین که سنگ روزگار بال های مرا شکسته و راه پر پروازم را بسته... مخواه که دور از تو کنج قفس دلتنگی کز کنم . رخصت پرواز بده... رخصت بال زدن گرد گنبد طلایی ات، بگذار تا بال بگیرم در آسمان آبی بارگاهت و نفس بکشم با عطر مهربانی ات... مرغ دلم پر می زند گِرد ضریح و گنبدت در سینه ام عشق تو و در سر هوای مرقدت کنج قفس تنگ آمدم ، راضی مشو بر دوری ام بگذار بال و پر زنم تا آســـمان مشهدت هوای حریم تو و هوای حرم خواهرت دیوانه تر میکند دل دیوانه ام را... باید کوله ی عاشقی ام را پر کنم از دلتنگی هایم ، شاید راضی شوی به رسیدنم... دوری ات بغض شده در گلوی من و اشک در چشم هایم... دلم گوشه ای میخواهد دنج در صحن انقلاب ، میخواهم خلوتی داشته باشم با خودت... بعد آرام و سر به زیر بیایم و دخیل ببندم اشک های چشمم را بر پنجره فولادت و این چشم ها را تا همیشه وقف تو کنم... این اشک ها را تا همیشه وقف تو کنم... سر بگذارم روی شبکه های پنجره فولاد و لطف ومهربانی ات را در آغوش بکشم... من محتاج عطوفت توام شاهِ خراسان، میشود بازهم مرا راهی حرم کنی...؟ دلتنگ تو اَم شاه خراسان نظری کن بر چشم تر و حال پریشان نظری کن من لایق دیدار شما نیستم اما ای صاحبِ خانه ، تو به مهمان نظری کن |
السلام ای گل زهرا (س) که غریب الغربایی تو رئوفی تو کریمی تو همه فضل و کمالی حرمت قطعه ای از باغ بهشت است رضا جان سائل درگه تو هر که شود شاه جهان است
میوه ی قلب رسولی و معین الضعفایی
تو طبیبی تو حکیمی، تو به هر درد دوایی
زائر کوی توام ای که تو حج فقرایی
آمدم بر در دربار تو عمری به گدایی
خالق هستی خداوند حمید هرکسی را بهر کاری آفرید ماهمه دراین جهان جوینده ایم درپی حکمش همه پوینده ایم کی دراینجا هیچ وپوچ پا می نهد لابداینجا بنده اش جا می دهد هردرختی میوه ای از خوددهد زنده ماند گرزکارش سوددهد کل موجودات را م این همه انسانها لاتکلف نفس الا وسعها چرخش این چرخ گردون زمان با تلاش بندگان چرخد جهان هرکسی مشغول کار خود دراینجا مانده است گرچه کارش ختم یابد عزرئیلش خوانده است
عشق رضا(ع)
بوی عطر اذان همه فضای صحن و ایوان را پر کرده است. سینه هامملو از دعا، چشمها پر از اشک، لبها زمزمه رضا رضا دارند وگوشها صدای بلند نقاره خانه را می شنوند. با صدای «قد قامت الصلات »، همه صفها را مرتب می کنند. من هم چادرم را دور سرم می بندم و آماده می ایستم. کبوتران عاشق، بال و پر زنان ازهرگوشه ای با شتاب خودشان را به لانه هایشان می رسانند تا شب رابه آرامی سپری کنند و فردا با نشاط و سرحال برای طواف حرمش آماده باشند. کم کم سر و صدای آنها تمام و همه جا سکوت. گویی آنها نیز در صف نماز ایستاده اند و صدای مکبر. ...........
میلاد حضرت امام رضا علیه السلام
اکنون رستاخیز عشق است. زمین، به مهمانی آسمان می رود. اهالی ملکوت، کجاوه هدایت را به دوش گرفته اند. دسته دسته ستاره، پشت در خانه موسی بن جعفر علیه السلام صف کشیده اند تا رضای الهی را در رضای تو بجویند.........
خجسته میلاد باسعادت هشتمین اختر تابناک آسمان امامت وولایت حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) مبارکباد .
اشعار در رثاء امام رضا (ع)
چون گل به بیابان خراســـان آمد
با لطف و کرم شـــاه غریـبان آمد
ای کاش منم خاک خراســـان بودم
آن لحظه که چون فصل بهاران آمد . . .
.
بر روی رضا شمس امامت صلوات / بر شافع ما روز قیامت صلوات
در شام ولادتش که شادند همه / بفرست بر این روح کرامت صلوات صلوات
ولادت امام رضا(ع) مبارک باد
.
سوالی که خدا نمی پرسد..
1-خداوند از تو نخواهد پرسید پوست تو به چه رنگ بود بلکه از تو خواهد پرسید که چگونه انسانی بودی!
2-خداوند از ت نخواهد پرسید که چه لباس هایی در کمد داشتی بلکه از تو خواهد پرسید :به چند نفر لباس پوشاندی !
3-خداوند از تو نخواهد پرسید زیر بنای خانه ات چند متر بود بلکه از تو خواهد پرسید به چند نفر در خانه ات خوشامد گفتی!
4-خداوند از تو نخواهد پرسید که در چه منطقه ای زندگی میکردی بلکه از تو خواهد پرسید چگونه با همسایگانت رفتار کردی؟
5-خداوند از تو نخواهد پرسید که میزان درامد تو چقدر بود بلکه میپرسد ایا فقیری را دستگیر نمودی!
6-خدا وند از تو نخواهد پرسید که چه اتوموبیلی سوار میشدی بلکه از تو خواهد پرسید که چند نفر را که وسیله ی نقلیه نداشتند به مقصد رساندی؟
بنام او به یاد او برای او
در تعجبم از مردی که ماشینش را از ترس خط و خش افتادن چادر میپوشاند
اما دختر ویا همسر و یا خواهر خودرا بدون پوشش رها میکند!!!!!!!
--- بسیاری از خواهران معتقدند که حجاب فرض نیست!
ولیکن اگر کمی بیاندیشیم در میابیم که همه ی جهان حجاب دارد.
---1 کره ی زمین دارای پوشش است
---2 ومیوه های تر و تازه دارای پوشش است
---3 و شمشیر نیز داخل غلافش حفظ میشود
---4 و قلم بدون پوشش جوهرش خشک میشود و فایده اش از بین میرود و زیر پا انداخته میشود برای اینکه پوشش او از بین رفته
---5و سیب هم اگر پوسته اش گرفته شود و رها شود فاسد میشود
--6 و موز اگر پوستش گرفته شود دگرگون میشود و سیاه میشود....
---7میدانی چرا بچه ها کتاب ها و دفترهایشان را جلد میگیرند؟ فقط برای حمایت
وزن شکوفه زیباییست که هرکس هوس چیدن ان را دارد پس ناگذیر اورا با حجاب حمایت میکنیم
