بسم رب الزهرا

با قلب پُر گلایه و زار و نزار و تنگ

رفتم به شهر یاس های کبود رنگ

رفتم کنار خاک و شدم غرق آسمان

محو ستاره های درخشانِ بی نشان

آنجا قدم قدم همه جا عطر سیب بود

بر لب دوباره آیه ی اَمٌَن یُجیب بود

سربند و چفیه بود و پلاک و... دو قطره اشک

پوتین و رد عشق به خاک و... دو قطره اشک

شال عزا و روضه ی مادر... دو قطره اشک

بغض نگاهِ مضطرخواهر... دو قطره اشک

از هر طرف نسیم خداوند می وزید

وقتی صدای ناله ای از دور می رسید

مابین آسمان و زمین فاصله نبود

دیگر میان این دل خسته ، گِله نبود

آنجا دلم هوای بقیع و مدینه داشت

سنگر هنوز خاطره هایی به سینه داشت...

آرام شد دلم ، دلِ تنگم قرار یافت

در خاک هم نشانه ای از انتظار یافت

حالا منم وَ شوق شهادت به جان من

یارب قبول کن که نباشد نشانِ من

یارب مرا به راه حسینت شهید کن

در نزد مادرش ، تو مرا روسفید کن